Mając na uwadze potrzeby uczniów, dla których szkoła to „drugi dom”, postanowiliśmy wspólnie urządzić pokój, nazwany UCZNIOWSKĄ BAZĄ DOWODZENIA. Planowanie, kosztorys oraz podział obowiązków to pierwsze działania podjęte dla uzyskania wyznaczonego celu. Potem przyszedł czas na konkrety. Sala, którą do użytku oddał uczniom dyrektor, była w złym stanie. Prace rozpoczęliśmy od wynoszenia starych ławek i sprzętu, skrobania i szpachlowania ścian, potem przyszedł czas na malowanie ścian i układanie paneli. To zadanie spoczywało przede wszystkim na barkach rodziców. Ostatnim krokiem było nadanie sali „młodzieżowego” charakteru. Tutaj kreatywnością wykazali się uczniowie, którzy z pomocą nauczycieli przewieźli zakupiony sprzęt i elementy dekoracji. Na zakończenie zaprosiliśmy wszystkich na uroczyste otwarcie, z przecięciem czerwonej wstęgi przez przedstawicieli wszystkich trzech szkolnych społeczności: uczniów, nauczycieli i rodziców.
DO KOGO DOBRA PRAKTYKA JEST SKIEROWANA? KTO MOŻE REALIZOWAĆ DOBRĄ PRAKTYKĘ?
UCZNIOWSKĄ BAZĘ DOWODZENIA może zrobić każda placówka edukacyjna. W każdej szkole podstawowej, gimnazjum, szkole ponadgimnazjalnej, czy nawet w przedszkolu uczniowie powinni mieć miejsce, gdzie mogą się spotkać i tworzyć ciekawe przedsięwzięcia, dotyczące ich placówki. Dzięki takiemu działaniu wszystkie trzy społeczności mogą wnieść coś od siebie, a efekt jest naprawdę wspaniały.
CO OSIĄGNĘLIŚMY DZIĘKI ZASTOSOWANIU DOBREJ PRAKTYKI? CO UDAŁO SIĘ POPRAWIĆ, JAKIE PROBLEMY ROZWIĄZAĆ? NASZ NAJWIĘKSZY SUKCES.
Dzięki naszej praktyce po raz pierwszy od wielu lat nasza szkoła połączyła uczniów, nauczycieli i rodziców. Każdy z nas przekonał się, jak wiele wspólnymi siłami możemy osiągnąć. Tworząc naszą bazę odpowiedzieliśmy na potrzeby, o które uczniowie apelowali przez wiele lat. W naszej szkole brakowało miejsca, w którym moglibyśmy się spotykać, planować działania, przedsięwzięcia, przechowywać dokumentację, a także spędzać czas po zajęciach szkolnych. Jesteśmy przekonani, że największym sukcesem, jaki udało nam się osiągnąć, jest zaangażowanie w nasze działanie nie tylko wielu uczniów, ale także rodziców i nauczycieli, którzy poświęcili swój wolny czas na pomoc w osiągnięciu wspólnego celu.
SPOSÓB WDROŻENIA PRAKTYKI. KROK PO KROKU JAK DOBRA PRAKTYKA BYŁA REALIZOWANA.
Potrzebę stworzenia takiego miejsca wskazała młodzież podczas przeprowadzonej wśród wszystkich uczniów sondy, dotyczącej usprawnienia pracy samorządu uczniowskiego, a także na spotkaniu przedstawicieli klas. Wspólnie z dyrekcją, radą pedagogiczną oraz radą rodziców poszukaliśmy odpowiedniego pomieszczenia. Pokój, który wybraliśmy, był w dość złym stanie, ale dzięki temu mogliśmy wykazać się inwencją twórczą.
Następnie wykonaliśmy wizualizację, sporządziliśmy kosztorys, zaplanowaliśmy wydatki i plan działania, a także podzieliliśmy obowiązki oraz zadania. Uczniowie przygotowali pomieszczenie do remontu: zdrapaliśmy starą farbę, pozbyliśmy się ze ścian elementów drewnianych, tablicy, a z sali starych ławek. Zakupiliśmy potrzebne do przeprowadzeni remontu materiały (farby, panele, lampy).
Zaproszeni do współpracy rodzice pomogli nam w wyrównaniu i malowaniu ścian, ułożyli panele, zorganizowali transport zakupionych mebli. Pracownik szkoły wymienił gniazdka elektryczne, zainstalował lampy oraz wykonał drobne prace wykończeniowe. Często wraz z rodzicami pracowaliśmy do późnych godzin wieczornych oraz w dni wolne.