Istotą podjętego działania było niesienie pomocy choremu na białaczkę uczniowi. Ważne było także doskonalenie form współpracy przy organizacji tego wykraczającego poza społeczność szkolną przedsięwzięcia, kształtowanie właściwych postaw społecznych, motywowanie wszystkich stanów szkolnych do działania i zaangażowania w życie szkoły. We wrześniu 2013 roku wychowawca przedstawił szkolnej społeczności sytuację ucznia i jego rodziny. Rodzice wyszli z inicjatywą zorganizowania balu charytatywnego, którego celem było zebranie środków finansowych na leczenie chorego Darka. Podzielono zadania wśród wszystkich i podjęto konkretne działania. Na początku wspólnie opracowano, wykonano i sprzedano kalendarz szkolny. Następnie znaleziono sponsorów, którzy zaoferowali środki pieniężne, a także nagrody na loterię i do licytacji w czasie balu. Nauczyciele i uczniowie ofiarowali przedmioty na aukcję. Rodzice i nauczyciele sprzedawali bilety wstępu, zapraszając na bal swoje rodziny i przyjaciół. Działanie podsumowano na zebraniach społeczności szkolnej. Sponsorzy otrzymali listy z podziękowaniami. Dzięki zebranym środkom można było przeprowadzić kosztowne leczenie, a choremu dziecku w czasie pobytu w szpitalu mogła towarzyszyć rodzina.
DO KOGO DOBRA PRAKTYKA JEST SKIEROWANA? KTO MOŻE REALIZOWAĆ DOBRĄ PRAKTYKĘ?
Spis Treści
Podjęte działanie było odpowiedzią na potrzeby rodziców, nauczycieli i uczniów. Skierowane było do chorego na białaczkę ucznia oraz do jego rodziny, której sytuacja finansowa nie pozwalała na podjęcie kosztownego leczenia. To działanie znalazło się w obszarze potrzeb bieżących oraz zdiagnozowanych, m.in. w trakcie ewaluacji zewnętrznej. Miało na celu poprawę współpracy i relacji między poszczególnymi stanami szkoły.
Nasze działanie może z pewnością zostać przeprowadzone we wszystkich typach szkół, a jego rozmiar może być jedynie uzależniony od liczby zaangażowanych w nie osób, a także liczby sponsorów i przyjaciół szkoły.
CO OSIĄGNĘLIŚMY DZIĘKI ZASTOSOWANIU DOBREJ PRAKTYKI? CO UDAŁO SIĘ POPRAWIĆ, JAKIE PROBLEMY ROZWIĄZAĆ? NASZ NAJWIĘKSZY SUKCES.
Przeprowadzone działania przyniosły wiele korzyści całej społeczności szkolnej.
Najważniejsze osiągnięcia to:
- udzielenie wsparcia i poczucie solidarności w obliczu ciężkiej choroby;
- uwrażliwienie na potrzeby innych;
- poprawa komunikacji wewnątrz społeczności szkolnej;
- integracja środowiska szkolnego z zewnętrznym;
- otwarcie rodziców, nauczycieli i uczniów na wzajemne inicjatywy;
- poczucie satysfakcji i współodpowiedzialności za podjęte działania;
- poprawa wizerunku szkoły w środowisku lokalnym.
W tak złożonym działaniu trudno nam wskazać jeden największy sukces, każdy krok przybliżający nas do celu był małym zwycięstwem. Za nasze największe osiągnięcie uznać można fakt, że podczas realizacji naszego działania wszystkie trzy stany szkolne współpracowały ze sobą aktywnie, wysuwały inicjatywy, pomysły, a następnie je wdrażały. Sukcesem było także zaangażowanie rodziców, którzy wymyślili charytatywny bal i zajęli się jego organizacją, porywając całą społeczność szkolną.
SPOSÓB WDROŻENIA PRAKTYKI. KROK PO KROKU JAK DOBRA PRAKTYKA BYŁA REALIZOWANA.
Z inicjatywy rodziców odbyły się początkowo nieformalne, a następnie formalne spotkania, na których omawiano propozycje sposobów pomocy choremu uczniowi. Szczególnie zaangażowało się dwoje rodziców, a ich pomysł zorganizowania balu charytatywnego zyskał największą aprobatę. Następnie rodzice chorego ucznia zostali poinformowani o inicjatywie i wyrazili na nią zgodę. Wspólnie z nauczycielami i dyrekcją szkoły ustalono datę balu, wybrano miejsce, rozdzielono zadania mające na celu pozyskanie środków na organizację (nagrody na loterię, przedmioty do licytacji na balu, okolicznościowy kalendarz).
Nauczyciele i uczniowie przygotowali prace plastyczne do licytacji i z pomocą rodziców wykonali fotografie do kalendarza szkolnego. Pomysł na kalendarz powstał w gronie nauczycieli. Wykonano go nieodpłatnie w drukarni jednego z rodziców. Dystrybucją kalendarzy zajęli się nauczyciele i rodzice. Idea sprzedaży kalendarza została zaprezentowana na zebraniach z rodzicami, którzy włączyli się w ich rozprowadzanie. Dochód z kalendarzy (ok. 900 zł) pochodził z dobrowolnych datków. Każdy etap planowanego balu był konsultowany w gronie rodziców i nauczycieli. Nauczyciele wykonali zaproszenia na bal dla sponsorów. Rodzice zorganizowali zespół muzyczny i didżeja, a w swoich środowiskach pozyskiwali darczyńców.
Bal odbył się 15 lutego 2014 roku w dużej restauracji. Dyrektor szkoły, witając gości, sponsorów i organizatorów, podziękowała im za zaangażowanie, hojność i poświęcony czas. W imprezie wzięło udział ok. 150 osób. Podczas balu odbyła się aukcja przedmiotów podarowanych przez sponsorów, prac uczniów i nauczycieli (obrazy, przetwory domowe, bony do kosmetyczki, fryzjera, restauracji). Rodzice i nauczyciele zorganizowali także loterię z nagrodami. Sprzedawano czekoladki walentynkowe, podarowane przez sponsora. Zespół muzyczny i właściciel lokalu przeznaczyli część zysków z balu na rzecz chorego dziecka. Dochód z imprezy wyniósł ok. 7 000 zł. Zebrane fundusze przekazano rodzicom chorego ucznia.
Informacje o sukcesie balu przekazano całej społeczności szkolnej.
CO JEST POTRZEBNE DO REALIZACJI DOBREJ PRAKTYKI (PIENIĄDZE, CZAS, JAKIE OSOBY, CO JESZCZE)?
Do tego, aby zorganizować bal charytatywny niezbędne są zaangażowane osoby, serca ludzi, czas i pieniądze. Gdy wspólna idea łączy wszystkich zaangażowanych w inicjatywę, każdy cel jest możliwy do osiągniecia. W naszym przypadku wystarczyło kilka osób, aby zapalić do działania całą społeczność. Mimo pojawiających się trudności, zapał i wiara w sukces pozwalały na realizację kolejnych etapów przedsięwzięcia.
CO JESZCZE MOŻNA BYŁOBY ZROBIĆ DODATKOWO, Z PUNKTU WIDZENIA NASZYCH DZISIEJSZYCH DOŚWIADCZEŃ? CZY KOGOŚ JESZCZE WŁĄCZYĆ DO REALIZACJI?
Z pewnością organizując taki bal dzisiaj, poświęcilibyśmy więcej uwagi lepszej dokumentacji wydarzenia. Powiadomilibyśmy również lokalne media, co według naszego rozeznania mogłoby przysporzyć imprezie dodatkowych darczyńców. Z uwagi na powagę sytuacji i pilnie potrzebne środki do leczenia (chorobę zdiagnozowano na początku roku szkolnego, a bal odbył się w lutym), czas realizacji przedsięwzięcia był bardzo krótki, w przyszłości tego typu działania należałoby planować jak najwcześniej. Dzięki temu lepiej można rozplanować zadania, rozdzielić je i wspierać się wzajemnie w ich realizacji.
CO SIĘ NIE UDAŁO, Z JAKIEGO POWODU, CO NALEŻAŁOBY ZROBIĆ INACZEJ?
Ze względu na krótki czas wdrażania, kluczowe obowiązki przy organizacji balu spoczęły na zbyt małej liczbie osób. W związku z tym nie zostały wyznaczone osoby odpowiedzialne za dokumentację wydarzenia i rozpowszechnienie informacji w lokalnych mediach. Należałoby więc powołać grupę odpowiedzialną za kontakty z mediami. W kolejną inicjatywę tego typu postaramy się zaangażować także lokalne władze.
DODATKOWE UWAGI
Nasz pomysł na przedstawioną praktykę polecamy gorąco wszystkim szkołom i placówkom, chcącym poprawić współpracę i komunikację w swojej społeczności szkolnej oraz stopień zaangażowania i odpowiedzialności za wspólne sprawy.
Życzymy wszystkim wielu sukcesów i satysfakcji w realizacji wszelkich działań!